donderdag 18 juni 2009

Ban the vuvuzela!

Omdat ik volgend jaar naar Zuid-Afrika ga volg ik dit jaar de confederations cup wat beter. Alvast even kijken hoe het is daaro! Althans, dat probeerde ik... Ik heb het nog geen wedstrijd uitgehouden om langer dan tien minuten de TV aan te houden. Een luid irritant zoemend geluid verstoord alle wedstrijden!

Na enig onderzoek ben ik er achter gekomen dat dit geluid wordt geproduceerd door de Zuid-Afrikaanse voetballiefhebbers die ter verhoging van de feestvreugde 90 minuten lang en masse op plastic toeters blazen.

Deze toeters heten vuvuzela's. Er schijnt iets traditioneel-cultureels achter te zitten. Maar die dingen worden pas sinds een jaar of tien massaal in de Zuid-Afrikaanse voetbalstadions aangetroffen. Allemaal mooi en aardig natuurlijk, maar het geluid dat die dingen produceren is irritant. Omdat ik weiger om om mezelf te irriteren schakel ik maar lekker naar een ander kanaal. Kijken zonder geluid is geen optie.

Gelukkig is er een internationaal initiatief op gang gekomen om die dingen voor volgend jaar uit de stadions te krijgen. TV-stations hebben geklaagd bij de FIFA. Spelers hebben zich tegen die dingen uitgesproken. En voetballiefhebbers van over de hele wereld laten op de diverse forums flink van zich horen.

Twee mooie initiatieven zijn een weblog: Ban the Vuvuzela en een actie op twitter:
Use #ban_the_vuvuzela in your Twitter messages and make it a trending topic!

Hopelijk pikt de FIFA het op en worden die dingen voor eens en voor altijd verboden!

Nogmaals:

banthevuvuzela.blogspot.com

dinsdag 14 april 2009

Het hoge noorden


Het is nooit leuk om naar Groningen of Friesland te moeten voor een voetbalwedstrijd. Zeker op vrijdagen niet! Het is, dwars door de ergste avondspits, een teringeind weg. En als je er bent ben je (met een beetje geluk) de hele (anders de halve) wedstrijd bezig om jezelf weer op te laden zodat je na de wedstrijd dat hele kloteeind weer met enige frisheid terug naar de bewoonde wereld kan rijden.

Op wedstrijden in Leeuwarden, Heerenveen, Groningen en vooral in Veendam lijkt wel een vloek te liggen. Tot afgelopen vrijdag heb ik slechts één hoogtepunt mogen ervaren in het hoge noorden. Ooit met DS-79 in Leeuwarden wonnen we de nacompetitie. Beschreven in de Oude doos. Er zijn ontelbare dieptepunten. Ik denk aan de afgelastingen.. Rij je helemaal naar Veendam of Leeuwarden om daar aangekomen te constateren dat de regen- of sneeuwbuien in het noorden toch wat heftiger waren geweest dan in het westen en dat er absoluut niet gevoetbald gaat worden. Twee seizoenen geleden hadden we een misgelopen periodetitel in Veendam. In hetzelfde seizoen verloren we ook een periode in Leeuwarden (4-2 nederlaag).

Toch hoort deze ellende bij het leven van een voetbalsupporter. Je gaat steeds weer terug met de hoop dat het nu een keertje anders gaat zijn. Nee, ik zeg het verkeerd, je gaat steeds omdat je bang bent dat het een keer anders zal zijn terwijl je er niet bij bent! Volgens mij heeft Nick Hornby dit fenomeen fantastich beschreven in "Fever Pitch". Er is één ding erger dan een grote nederlaag... Een grootse overwinning terwijl je thuis zit! En dat besef maakt het zo mooi als voor de verandering alles wel een keertje mee zit.

Afgelopen vrijdag was weer zo'n moment van gelukzaligheid. Met een 0-4 overwinning op Veendam hebben we een eind gemaakt aan 15 jaar telleurstelling. De ban van veendam is gebroken. Een angstgegner minder. En ik was er bij!

Nu nog in twee thuiswedstrijden die periodetitel binnenhalen en het seizoen kan in het rijtje van "memorabele seizoenen" geplaatst worden.