donderdag 22 maart 2007

Oude doos [7]

Ik moet opeens weer denken aan SVV. Weet niet waarom. Voor de ongeinformeerde lezer: In 1991 fuseerde Dordrecht'90 met het Schiedamse SVV. De fusie heeft anderhalf jaar stand gehouden. We hebben er niet meer dan een aardige herinnering en een kleine frustratie aan overgehouden. Nog nooit heb ik zulke goede voetballers zo weinig inzet zien tonen. Maar dat is weer een heel ander verhaal...

"Kom op SVV!"

In '91 kon "Ome Cees" Den Braven zijn gram halen in de richting van Breda. Een jaar eerder hadden ze hem bij NAC uitgekotst, waarna hij als suikeroom naar Dordrecht uitweek om daar nieuw lezen te blazen in "sleeping giant" DS-79. Nu kon hij, na een één-tweetje met SVV-voorzitter John van Dijk, middels een fusie met het bijna-failliete SVV voorkomen dat NAC naar de eredivisie mocht. Niet NAC, maar de nieuwe club SVV/Dordrecht'90 ging op de licentie van SVV verder in de hoogste klasse van het betaald voetbal.

Zoals zo vaak bij fusies, ging ook deze niet van een leien dakje. Vanaf de eerste schuchtere schreden op het trainingsveld werd er geruzied met als hoogtepunt het opstappen van "de kleine generaal" SVV-trainer Dick Advocaat. Al dit geruzie bracht bij ons als supporters niet echt een gevoel van blijdschap teweeg. Spandoeken met kreten als "Dordrecht voor de Dordtenaren" waren slechts een kleine uiting van de sfeer die onder de supporters hing. Gelukkig was er temidden van al dat negativisme in die tijd ook nog een baken van positivisme. Dit baken kwam niet uit Dordt, maar uit Schiedam, de thuisstad van SVV.

SVV nam niet veel supporters mee naar Dordt, maar vanaf de eerste wedstrijd kwam er steevast een groepje in rood-groen uitgedoste liefhebbers. In mijn herinnering bestaat dit groepje uit een wat oudere man, een meisje, en twee jongens. Die jongens hadden een ietwat timide voorkomen. Eentje had op zijn groene-rode pet met stift "Virgil Breetveld" geschreven. De uitstraling die die gasten hadden was steevast positief. Hoe ellendig het wedstrijdverloop ook was. Zelfs bij 0-3 in de 89ste minuut geloofden deze jongens nog dat de ploeg deze achterstand kon ombuigen in een overwinning. En hun aanmoedigingen waren daar dan ook naar...

Met deze twee jongens ben ik in die twee seizoenen eredivisie nog veel naar uitwedstrijden geweest. Meestal met de OV-kaart, soms met de supportersbus Ondanks (of mischien wel dankzij) hun vriendelijke uitstraling kregen ze het vaak voor elkaar om klappen op te lopen van de wat minder vriendelijke elementen uit de supportersschare van de te bezoeken club. Toen in de loop van het tweede seizoen na de fusie eerst SVV uit de naam verdween en de club ook nog eens degradeerde vonden zelfs deze positivo's het wel welletjes. Op een moment kwamen ze niet meer naar de Krommedijk. Het contact is verloren gegaan.

Alhoewel... Jaren na deze tijd ben ik nog wel een paar keer die jongen van het petje tegengekomen. Een keertje in de Kuip, volledig uitgedost in het rood-wit en een keertje op het Kasteel, alweer volledig uitgedost in het rood-wit (maar dan anders).

Ik heb hem maar niet verteld dat er nog steeds met enige weemoed aan hem wordt teruggedacht op de Dike-Side. Vooral als het slecht gaat is zijn strijdkreet nog wel eens te horen vanaf de Dike-Side. Met een onvervalst falset-stemmetje klinkt dan zijn legendarische kreet van de tribune:


"Kom op svv/dordrecht'90!!!"

Geen opmerkingen: