Man in Duplo

Na allle ellende van de afgelopen maanden eindelijk weer eens tijd voor een serieuze noot. We kennen natuurlijk allemaal de roman "De man in duplo" van de Portugese Nobelprijswinnaar José Saramago. *kuch*

Voor wie iets minder weet van de hedendaagse Portugese literatuur. Het boek gaat over een man, Tertuliano Máximo Alfonso, die bij toeval ontdekt dat hij een perfecte dubbelganger heeft. Geintigreerd gaat hij op zoek naar zijn evenbeeld. Uiteindelijk spoort hij zijn dubbelganger op. Maar al bij de eerste ontmoeting blijkt dat de herkenning geen vriendschap oplevert, maar alleen maar vijandigheid. Ze besluiten elkaars bestaan te negeren, maar dit lukt niet. Uiteindelijk leidt de spanning tussen de twee mannen tot een meesterlijke ontknoping met bedrog, liefde, verraad, wraak en nog meer van dit soort grote emoties.

Wat heeft dit nu allemaal met mij en deze verder toch vrij egocentrische blog te maken? Hoor ik al denken.

Ik ben ook een man in duplo!

Een beetje googlen op mijn naam levert tussen de resultaten die daadwerkelijk met mij te maken hebben ook nog resultaten op voor een Britse kok. Mijn Britse alter ego is menu development manager bij een grote restaurant/pub keten. Hij wordt dit jaar ook 36 en kan kennelijk net zo goed koken als ik. Hij wint er alleen prijzen mee...

Er zijn ook wat verschillen. Mijn alter ego is blank en iets minder aanwezig op het internet. Ik ben hem behalve via zijn werkgever, een amerikaanse publicatie en een vaag gastenboekbberichtje verder nog niet tegengekomen.

Sacha Ferrier is bepaalt geen Jan de Vries. Ik heb altijd gedacht dat mijn naam uniek zou zijn. De eerste keer dat ik het ontdekte (een half jaar geleden) was ik twee weken in shock. Moet ik, nu ik weet dat ik een evenknie heb, ook net als Tertuliano Máximo Alfonso op zoek naar mijn evenknie? Ik weet hoe het verhaal van Tertuliano afloopt. Vóór we elkaar ooit ontmoeten zal ik dus zeker eerst vragen of hij "De man in duplo" gelezen heeft!