vrijdag 29 september 2006

Oude doos [4]

Met mijn aanstaande verhuizing en de late uren dat ik deze dagen thuiskom ben ik een beetje inspiratieloos geworden. Daarom vandaag maar wat aanpassingen op wederom een oud vehaal... Ditmaal één van mijn Oranje-ervaringen. Het oorspronkelijke stuk is een jaar of drie geleden geschreven en ergens op internet gepubliceerd op één of ander forum. Ik heb het net wel even flink aangepast..

Boem!!

...in één klap stond Oss op de landkaart...

Oudere kenners weten gelijk waar het over gaat. Het is de tijd dat het plaatselijke TOP niet meer dan een verdienstelijke amateurclub was en Jan Marijnissen in de worstenfabriek nog wanhopig probeerde om zijn kamaraden te overtuigen van de diepere levenswijsheden in Mao's rode boekje. Het is de tijd van de vuurwerkbom bij Nederland - Cyprus! Gegooid door een inwoner van het Brabantse Oss.

Ondanks de bekendheid die Oss sinds die tijd heeft verkregen zal die stad voor mij toch altijd bekend blijven als de stad waarvan een inwoner ons bijna het EK van 88 heeft gekost.

Het is 28 oktober 1987. EK kwalificatie. Holland kan zich eindelijk weer eens plaatsen voor een groot toernooi. Een overwinning op het nietige Cyprus moest voldoende zijn om de tickets naar Duitsland te bestellen. Ik was samen met mijn vader van de partij! We hadden een pass-partout voor alle kwalificatiewedstrijden in de Kuip. (geweldig!)

Het Oranjecarnaval dat tegenwoordig als omlijsting van de wedstrijden van Holland is ingeregeld bestond nog niet. De wortelman en de indiaan moesten nog uitgevonden worden. Dweilorkesten waren alleen nog maar voor het schaatsen. Het Wilhelmus had in die tijd voor 95% van het stadion nog maar twee zinnen, waarna je het volkslied afmaakte met lalala.. Op momenten van grote vreugde werd Piet Heins zilvervloot nog binnengezongen. Als iemand Hup Holland Hup begin te zingen haakte je in met lalalala.. Kortom. Na jaren van ellende op en om de velden (dit was ook de tijd dat het voetbalgeweld in ons land was ingevoerd) had ons volk niet zoveel supportrsrituelen meer over voor Oranje.

Desondanks was de sfeer geweldig!

Al voordat de wedstrijd begon haakte het publiek op André Rieuaanse wijze in om één van de walsen van Johann Strauss al la-la-la-end te verkrachten (naar voorbeeld van Dolf Brouwer a la Sjef van Oekel). John Bosman, de man in vorm, zou bij afwezigheid van de blessuregevoelige Marco van Basten voor eens en voor altijd zijn status als beste spits van Nederland waarmaken. Holland zou dat varkentje dus wel even wassen. De enige vraag was hoeveel doelpunten er gemaakt zouden worden. En ik mocht samen met mijn vader bij het feestje aanwezig zijn!

De wedstrijd begon geweldig. Al in de eerste minuut werd het 1-0! Feest alom. Wanneer het gebeurde weet ik niet meer precies. Maar ik heb zelden daarna zo'n domper op de feestvreugde meegemaakt (om precies te zijn, één keertje met een gemiste periodetitel van Dordt). Een knutselaar uit Oss had een vuurwerkbommetje meegenomen, waarschijnlijk was het zijn bedoeling de vreugde te verhogen met een knalletje. Het liep echter iets anders.

Opeens dreunde er een enorme knal door het stadion. Boven het strafschopgebied van Cyprus hing een rookkolom. Tot afgrijzen van het publiek lag de keeper van Cyprus ergens onder die rookkolom op de grond. Het hele stadion voelde gelijk dat het mis was. Toen de keeper vervolgens met brancard(?) werd afgevoerd waren we zelfs nog even bang dat de wedstrijd definitief gestaakt zou worden. Gelukkig besloot de scheidsrechter anders. De wedstrijd ging door. Het werd uiteindelijk zelfs 8-0. Juichen was er niet meer bij. De vier(!) overige doelpunten van Bosman werden voor kennisgeving aangenomen. Ook van 't Schip, Spelbos en Gullit mochten nog een streepje achter hun naam zetten.

Na de wedstrijd was er geen enkele sprake van een feeststemming. Iedereen begreep dat het lot van Holland nu in de handen van de hoge heren van de Uefa lag.

Gelukkig is het uiteindelijk toch nog goed gekomen. De wedstrijd werd, zonder publiek, overgespeeld in de Meer en Holland plaatste zich alsnog voor Duitsland. De rest is geschiedenis. Holland veroverde met Marco van Basten in de spits Europa. Het publiek vond in Duitsland het Oranjecarnaval uit dat de KNVB dankbaar heeft aangegrepen en gebruikt om daarna rond alle wedstrijden van Holland het woetbalgeweld te verdrijven.

Als je de statistieken op de Uefa- en op de KNVB-site er op na slaat is het alsof er nooit iets raars in deze wedstrijd is gebeurd. Wat rest is de herinnering. Al die voorpret. En dan zo'n domper.
Ik ga nog steeds niet graag naar Oss. Ik zal het nooit meer vergeten. En z

oals ik al eens eerder heb gezegd.. Een voetbalsupporter vergeet en vergeeft niets!

Geen opmerkingen: